بذر زندگی ما

زمانی که از پا در می آییم و در خاطرات نا آشکار رویداد های درناک یا فقدان های حل نشده غرق می شویم؛ حضور داشتن

وقتی والدین مسوولیت کارهای نیمه تمام خود را نمی پذیرند فرصت بسیار مهمی را نه تنها برای اینکه والدین بهتری شوند از دست می دهند

شاید تا به حال برای همه ما پیش آمده باشد که قصد ناراحت کردن فرزندانمان یا واکنش خاصی نشان دادن به آنها را نداشته باشیم

ما توشه‌ی هیجانی خود را وارد نقش فرزند پروری می‌کنیم که به طوری پیش بینی ناپذیر رابطه ما با فرزندانمان را مختل می‌کند. موضوع های

موضوع هایی که در گذشته ریشه دارد؛ واقعیت زمان حال ما را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد حتی زمانی که ما از منشا

وقتی بچه دار میشویم مسایلی از گذشته با خود داریم که شیوه ی فرزند پروری ما را تحت تاثیر قرار می دهد. تجربه هایی که

رشد کلی شخصیت یک کودک تحت تاثیر عوامل بسیار از جمله ژنتیک،خلق و خو،سلامت جسمی و تجربه است. رابطه والد- فرزند یک بخش بسیار مهم

شیوه ی ارتباط ما با فرزندانمان تاثیری عمیق بر چگونگی رشد انان دارد.توانایی ما در برقراری ارتباط دوجانبه و تو ام با اگاهی؛احساس امنیت یک

دلبستگی اولیه کودکان به والدین با روابط اولیه انها ارتباط بسیار نزدیک؛عمیق و بلند مدت دارد. تا جایی که میتواند روابط اجتماعی انها را در