ما توشه‌ی هیجانی خود را وارد نقش فرزند پروری می‌کنیم که به طوری پیش بینی ناپذیر رابطه ما با فرزندانمان را مختل می‌کند. موضوع های باقی مانده یا ضربه‌ی شدید و فقدان حل نشده؛ دورن مایه هایی از گذشته دارند که در تجربه های تکرار شده دشوار و از لحاظ هیجانی بسیار مهم اوایل زندگی ریشه دارند. این موضوع ها به ویژه که اگر درمورد آنها تامل نکرده باشیم و آنها را در درکی که از خود داریم تلفیق نکرده باشیم؛ در زمان حال نیز کماکان ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد. موضوع های باقی مانده اغلب بر فرزند پروری ما اثر می‌گذارند و برای خود ما و فرزندانمان ناکامی و تعارض غیر ضروری به وجود می آورند. چه خوب است که ما در نقش یک والد بسیاری از مسایل و موضوع های باقی مانده از دوران کودکی خود را که بر روابط ما با فرزندانمان اثر نا مطلوب می‌گذارد و ما را از تجربه های لذت بخش و نشاط آور محروم می‌کند؛ کشف کنیم.
