وقتی والدین مسوولیت کارهای نیمه تمام خود را نمی پذیرند فرصت بسیار مهمی را نه تنها برای اینکه والدین بهتری شوند از دست می دهند بلکه از ادامه رشد خود نیز باز می مانند. زندگی پر از زمان هایی است که باید به سرعت خود را سازگار کنیم و بهترین اقدام را در موقعیت های دشوار انجام دهیم. اکثر ما موضوع های باقی مانده از گذشته یا حل نشده ای داریم که به طور مستمر ما را به چالش می کشند. یک موضوع حل نشده می تواند ما را نسبت به فرزندانمان کاملا انعطاف ناپذیر و اغلب در انتخاب پاسخ هایی که برای رشد آنها مفید باشد ناتوان کند. ما واقعا به فرزندان خود گوش نمی دهیم زیرا تجربه های درونی ما آنقدر پر سرو صداست که فقط می توانیم آن را بشنویم. به این ترتیب از رابطه با آنها خارج می شویم و احتمالا به همان اعمالی که برای خودمان و فرزندانمان ناموفق و ناخوشنود کننده است ادامه می دهیم زیرا در پاسخ هایی واکنشی که تجربه های گذشته ما مبتلا به آن است گیر کرده ایم.
