دیدگاه های غیر دینی، درباره ی امور جنسی، نظریه های متفاوتی ارائه کرده اند که مجال گستردن آنها نیست، اما تربیت جنسی در اسلام به عنوان یکی از مسائل مهم زندگی، به شدت، مورد اهتمام قرار داده شده است. آنچه در مورد تربیت جنسی در اسلام ، بسیار اهمیت دارد؛ توسعه و تربیت انسان های مؤمن است. لذا اگر روابط جنسی میان اعضای جامعه، ناسالم ایجاد گردد، به صورت مستقیم و غیرمستقیم، به فرایند تربیت مؤمنان، آسیب می رساند.
به نظرتون فرزند شما باید مذهبی رشد نماید یا غیر مذهبی؟
مفهوم تربیت جنسی در اسلام :
تعریف های فراوانی برای تربیت جنسی در اسلام مطرح شده است از جمله: «فراهم آوردن زمینه رشد غریزه جنسی، به گونه ای که ضمن استفاده لازم از این غریزه، از انحرافات و لغزش های جنسی نیز پیشگیری شود». و یا طبق تعریف دیگری از تربیت جنسی در اسلام مقصود از تربیت جنسی، این است که کودک را به گونه ای بپرورانیم که هنگامی که به سن بلوغ رسید.
حلال و حرام را در مسائل جنسی تشخیص دهد و به وظایف زناشویی و همسرش آگاه باشد و از لااُبالی‌گری بپرهیزد و راه و رسم عفت اسلامی، خلق و خوی او باشد و در وادی شهوت، سرگردان نشود.
بنابراین، تربیت جنسی، از آغاز کودکی شروع می شود و تا سن جوانی و میان سالی، ادامه پیدا می کند. حافظ ثابت، در تعریف تربیت جنسی می نویسد. منظور ما از تربیت جنسی، این است که زمینه ها و عواملی که مربوط به مسائل جنسی است، طوری فراهم شود که استعدادهای شخصی در جهت به کمال اختیاری فرد، شکوفا شود و او را برای رسیدن به کمال مطلوب، یاری نماید.
برای مطالعه‌ی مقاله‌ی فرزندپروری در اسلام اینجا کلیک کنید.
آموزش تربیت جنسی در اسلام :
تعریف آموزش تربیت جنسی در اسلام عبارت است از: ارائه هر نوع دانش و آگاهی و علمی و نظری، به شخصی که به خاطر جنسیت خاص متناسب با سن و به اقتضای مرحله های رشدی خود، جهت تأمین سلامت روانی، جسمی و اجتماعی و رفع نیاز جنسی و تعالی خویشتن و بقای نسل، بدان نیازمند است.
بر این اساس، آموزش جنسی، باید هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم و با هدف پرورش نسل سالم و جامعه صالح انجام شود. صلاح و فساد هر جامعه، براساس صلاح و فساد افراد و روابط آنها با یکدیگر و از جمله روابط جنسی، شکل می گیرد. اگر همه یا بیشتر افراد جامعه، سالم باشند و روابط آنها با یکدیگر، با ارزش ها و هنجارهای دینی، منطبق باشد، آن جامعه، جامعه ای سالم است.
آموزش مسائل جنسی، به صورت صحیح و کامل در هر دوره و فراگیری ارزش ها و هنجارهای دینی و عملکرد افراد در هر مقطع سنی، افراد را به سوی صلاح و پرهیز از فساد می کشاند و سلامت روان را برای آنان به دنبال دارد و در نتیجه، نسل جامعه، سالم پرورش می یابد و جامعه، سالم می شود.
نویسنده: زهرا میرشجاعی، مشاور خانواده
