رشد کلی شخصیت یک کودک تحت تاثیر عوامل بسیار از جمله ژنتیک،خلق و خو،سلامت جسمی و تجربه است. رابطه والد- فرزند یک بخش بسیار مهم تجربه اولیه است که به طور مستقیم شخصیت در حال ظهور کودک را شکل میدهد. هوش هیجانی،عزت نفس،توانایی های شناختی و مهارت های اجتماعی بر اساس این رابطه ی دلبستگی اولیه ساخته میشود که نحوه ی تامل والدین بر زندگی خودشان مستقیما این رابطه را شکل میدهد. پس همانطور که معلوم است درک ما از زندگی گذشته مان در رابطه ی ما با فرزندانمان تاثیر میگذارد و رابطه ی ما با فرزندانمان در رشد مهارت های زندگی و رشد شخصیت او تاثیر میگذارد. اما نباید از این غافل شد که حتی اگر خود را به درستی شناخته باشیم فرزندان ما باز هم در مسیر زندگی سفر خود را میروند. نقش ما به عنوان والدین حمایت از رشد فرزندانمان است نه تضمین پیامد ان. پژوهش ها نشان میدهد کودکانی که ارتباطی مثبت در زندگی داشته اند،تاب اوری لازم برای مقابله با چالش های زندگی را دارند.
